တစ်ခန်းရပ် KTV

အဲဒီနေ့က သွေးသစ် မောင်းပေါက်သည်။ ယခင်က အကြိမ်ကြိမ်ပေါက်ခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုအကြိမ်က အတော်ရလိုက်သည်။အရက်ဆိုင်တွင် ဇော်ဝင်းနှင့်ဆုံသည်။ဇော်ဝင်းက ဖဲသမား။လက်ထဲပိုက်ဆံပြတ်နေကျ။ယနေ့မှ သူကလည်းဖဲနိုင်ခဲ့သည်။ထိုသို့ဖြင့် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် နှစ်ကြိမ်တိုင်ပင်စရာမလိုဘဲ KTV တစ်ခုသို့ ခြေဦးလှည့်မိကြသည်။ 

အခန်းတစ်ခန်းငှားသည်။စားဖွယ်သောက်ဖွယ်များမှာသည်။Section ကို မကန့်သတ်ထားဘဲ အဆင်ပြေသလောက် ငှားမည်ဟုသာမှာထားသည်။ဆိုင်က အမျိုးသားဝန်ထမ်းကောင်လေးက ဆိုမည့်သီချင်းများကိုရွေးပေးပြီး အပြင်ပြန်ထွက်သွားသည်။ ခဏမျှ ကြာသောအခါ မိန်းကလေးနှစ်ဦးရောက်လာကြသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးက ခန္ဓာကိုယ် နွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်းရှိကြသည်။တစ်ယောက်ကအသား အနည်းငယ် ညိုသည်။အသက်က ဆယ့်ငါးဆယ့်ခြောက်ထက် ပိုမည်မထင်။ပေါင်သာသာစကပ်၊ ကိုယ်ကျပ် ဘလောက်စ်လက်ရှည်က အသက်ငယ်သော်လည်း ရင့်ကျက်ပုံပေါ်စေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းများကို လုံခြုံအောင်မဖုံးဖိနိုင်။သူက ဇော်ဝင်းဘေးတွင်ထိုင်သည်။

အသားဖြူဖြူကောင်မလေးက သွေးသောက်ဘေးတွင်ထိုင်သည်။သူကျ  ဆံပင်ကို အနီရောင်ဆေးဆိုးထားသည်။ဂျင်းစကပ်အတိုကလေးနှင့် ချက်ပေါ်ခါးတိုအင်္ကျ ီလေးကိုဝတ်ထားသည်။ဇော်ဝင်းနှင့် သွေးသောက်အဖို့ ဤမိန်းကလေးများသည် သူတို့မွေးလျှင်ပင် သူတို့ သမီးအရွယ်လောက်သာရှိကြပေလိမ့်မည်။

ဇော်ဝင်းနှင့်သွေးသောက်တို့က နာမည်မပြော။မိန်းကလေးများကိုလည်းမမေး။သူတို့အတွက် ဖျော်ရည်နှင့် စားစရာအချို့ ဝယ်ပေးထားပြီး သီချင်းများကို စဆိုသည်။တစ်ပုဒ်ကို သူတို့နှစ်ယောက် အတူဆိုသည်။သောက်လိုက်ဆိုလိုက်ဖြင့် အနည်းငယ် အရှိန်တက်လာသည့်အခါ ယောကျ်ားသွေးကတက်လာသည်။မူးလည်းမူးလာကြလေသည်။ပိုက်ဆံကုန်မှပြန်မည်ဖြစ်ကြောင်း မိန်းကလေးနှစ်ယောက်သိသောအခါ အမူအရာပြောင်းလာကြသည်။

ခရာတာတာ ညုတုတု ကို သူတို့ကစလာကြသည်။နှစ်ဆက်ရှင် ပြီးသောအခါ သီချင်းဆိုရသည်ထက် ပလူးပလဲနေရသည်က သွေးသောက်တို့ အဖို့ပို၍ အရသာတွေ့လာကြသည်။သွေးသောက်သီချင်းတစ်ပုဒ် ဆိုပြီး၍ ဇော်ဝင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။သူ့နေရာတွင်မရှိတော့ ။သူသိလိုက်ပြီ။ညိုညိုနှင့်အတူ အိမ်သာခန်းထဲရောက်သွားပြီ။သူဖြူဖြူလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။

ဘီယာ ခွက်ကို မော့လိုက်ပြီး ဖြူဖြူက သူ့ ကိုရဲရဲပြန်ကြည့်သည်။ဖြူဖြူနှုတ်ခမ်းတွေက စိုလက်တောက်ပနေသည်။ သူ့နားကိုကပ်၍

“အစ်ကိုကြီး ကလေးကို မုန့်ဖိုးဘယ်လောက်ပေးမလဲ”

“ကလေးဘယ်လောက်လိုချင်လဲ”

“ငါးသောင်း”

“ဟား အပြင်မှာ အဲသလောက်မပေးရပါဘူးကွာ။”

“အစ်ကိုကြီး ကလေးက ဒီလောကထဲရောက်တာ

မနေ့တစ်နေ့ကမှပါ”

“ဟားဟား အစ်ကိုကြီးကလည်း ဝယ်မစားဖူးတဲ့သူမှမဟုတ်တာကွာ တစ်သောင်းပေးမယ်”

“မလုပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုကြီးရယ် အိမ်မှာနေမကောင်းတဲ့ အမေ့အတွက် ကလေးက ငွေရှာပေးနေရလို့ပါ။ ဒီလို ကိုကြီးတို့ပေးတဲ့မုန့်ဖိုးပဲ အပြည့်ရတာမို့ ပါ။သုံးသောင်းတော့ပေးပါ အစ်ကိုကြီး စိတ်ကြိုက်ပါ။”

မယုံပေမယ့်သွေးသောက်မှာ သနားတတ်သည်။စိတ်ကြိုက်ဆို၍ ငြင်းဖို့ စိတ်မကူးတော့ပေ။

“Ok”

သူသီချင်းတစ်ပုဒ်ရွေးလိုက်သည်။

ဇော်ဝင်းအဖို့ အတွေ့ထူးကို ကြုံနေရသည်။ သူ ညိုညို  နှစ်သောင်း နှင့် ရလိုက်သည်။အခုချိန်သွေးသောက်လည်းဖန်နေမှာမို့ အေးအေးဆေးဆေးပင် ညိုညို့ကို နူးနေခဲ့သည်။

သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က အလွန်အတွဲညီသည်။ ရည်းစားမရှိ။မထား။အရက်သောက်သည်။ ဖဲရိုက်သည်။လောင်းကစားအကုန်လုပ်သည်။ငွေရွှင်လျှင်အပျော်ရှာသည်။ယနေ့လည်းနှစ်ယောက်လုံးထောလာကြသည်မို့ KTV ဝင်ခြင်းဖြစ်သည်။KTVမှာဖန် ဖန်မရလျှင် သွာနေကျ နေရာ ဆက်ဖို့တိုင်ပင်ပြီးသား။ယခုတော့ ဆက်စရာမလိုတော့ပေ။

ဇော်ဝင်း ညိုညို ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်သည်။လက်က ညိုညို့ အင်္ကျ ီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ဘရာဇီယာအောက်က ရုန်းကန်တိုးထွက်နေသော နို့ အုံကြီးက အရွယ်နှင့်မလိုက်။သူနောက်ချိပ်ကိုဖြုတ်လိုက်သည်။လွတ်လပပ်သွားသည့် ရင်သားနှစ်ခုကြား သူ့မျက်နှာကို အပ်လိုက်သည်။

”  ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်”

တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ သွေးသောက်အသံကို တစ်ဆက်တည်းကြားရသည်။

“ဇော်ဝင်းရေ အပြင်ထွက်တော့ဟ။”

ဇော်ဝင်း နှင့်အတူ ညိုညိုပါ လိုက်ထွက်လာသည်။သွေးသောက်အပေါ့သွားရေဆေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာသည်။သီချင်းက တစ်ပုဒ်ပြီးတစ်ပုဒ်။အဆိုတော်ကိုယ်တိုင်ဆိုနေခြင်းမို့ သာသာယာယာရှိလှသည်။

သွေးသောက်ဆိုဖာပေါ်ရောက်သည်နှင့် အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေသော ဖြူဖြူက သူရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။သူ့ဘေးတွင်ဇော်ဝင်း။ဇော်ဝင်းရှေ့တွင်မူညိုညိုက ဒူထောက်လျက်။ဘီယာထဲ ဝီနှစ်ပတ်ဆီရောပြီး ချီးယားစ်လိုက်ကြသည်။

နှစ်ယောက်လုံးပုဆိုးနှင့်ဖြစ်၍ချွတ်ရလွယ်သည်။ဖြူဖြူက သူ့ရှေ့တွင်ရှိနေသော အမွေးမဲမဲနှင့် ငပဲ ကြီးကိုကြည့်ပြီး တဖြည်းဖြည်းလန့်လာသည်။စကိုင်စဉ်က လက်ညိုးနှင့် လက်မ ထဲမြုပ်ပြီးပျော့ခွေနေသည့် လီးမဲမဲ တဖြည်းဖြည်း အသွင်ပြောင်းလာသည်။

ပထမ ဒစ်ကလေးကိုလျှာဖြင့်သပ်သည်။ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ရေခဲချောင်းစုပ်သကဲ့သို့စုပ်လိုက်သည်။လက်ကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးလိုက်ရာ လီးက ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းကြီးလာသည်။နို့နှစ်လုံးက လက်ဖြင့် ဆုတ်ချေမှုကို ခံနေရသည်။ပိပိ လေးမှာလည်းမရိုးမရွဖြစ်၍နေသည်။ဟိုဘက်က အတွဲ ကလည်းအသားကုန်လိုးနေလေပြီ။

ဇော်ဝင်း၏ ငပဲမှာ ပုံမှန်ဆိုဒ်သာရှိသည်။အနောက်နိုင်ငံသားများနှင့် ယှဉ်လျှင် သေးသည်ဟုပင်ဆိုနိုင်သည်။အရှည်လေးလက်မ ခန့်သာရှိသည်။လုံးပတ်မှာလည်းကျပ်လုံးလောက်ပင်ရှိသည်။သို့သော်သူကမိန်းကလေးတို့ ကြိုက်သည့်ပုံကို သိသည်။အိမ်သာခန်းထဲမှာပင်ညိုညိုနှစ်ခါပြီးခဲ့သည်။လက်ကိုသာသုံးခဲ့သည်။

အပြင်ပြန်ရောက်မှညိုညိုက စမှုတ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ညိုညိုက လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးထားသည်။ဇော်ဝင်းက အပေါ်မှ တက်ခွလိုးနေသည်မှာ အားပါးလွန်း၍ ဘေးအစွန်က အစုပ်ခံနေသူသွေးသောက်မှာ လှိုင်းစီးနေရသလိုဖြစ်နေသည်။

သွေးသောက်ဖြူ ဖြူ့ကို ထူသည်။စားပွဲပေါ် ပက်လက်လှန်စေသည်။

စကပ်အတိုကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ဖြူဖြူ အမွေးမရှိ ။ရိတ်ထားသည်လား မပေါက်သေးသည်လားမပြောတတ်ပေ။မို့မို့ဖောင်းဖောင်းအဖုတ်လေးမှာ ပီဘိ လက်တစ်ဝါးစာပင် မရှိပေ။တင်းတောင့် နေသော လိင်တံထိပ်ကို တံတွေးအနည်းငယ်စွတ်သည်။အကွဲကြောင်းလေးကို ဒစ်ဖြင့် အသာပွတ်ပေးလိုက်ရာ မိန်းကလေးမှာတွန့်သွားသည်။

လေးငါးချက်ပွတ်ဆွဲပြီးသောအခါ ခြေထောက်ကို ကားနိုင်သမျှကားခိုင်းသည်။အပေါက်ထဲလက်ထည့်ကြည့်သောအခါ အဝကို အတော်စိုနေပေပြီ။ဒစ်ကိုတေ့သည်အားစိုက်ထည့်သည်။ဒစ်တစ်ခုလုံးဝင်သွားသောအခါ ဆက်မထည့်သေးဘဲ နို့နှစ်လုံးကို ကုန်းစို့သည်။

နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်သည်။ထိုအချိန်မှပင် အားစိုက်ထိုးလိုက်သည်။ ငယ်ရွယ်သည်မို့ တင်းကျပ်သည့်ခံစားမှုကို ခံစားနေရသည်။သွေးသောက်၏ပစ္စည်းမှာ ပုံမှန်ဆိုဒ်ထက် အတန်ငယ်ထွားနေပေရာ ဖြည်းဖြည်းသာ သွင်းနေရသည်။

ဒုတ်

အဆုံးထိ ဝင်သွားပေပြီ။အပျိုစစ်မဟုတ်တော့သော်လည်း ငယ်သေးမှု အကြိမ်ရေ မများသေးမှုတို့ကြောင့် ဖြူဖြူမှာ ဒီလီးကြီးတိုးဝင်လာခြင်းကို ထိတ်လန့်နေမိသည်။အလုံးကြီးပြီးရှည်လျားသည့်အတွက် တစ်ချက်တစ်ချက် အဆောင့်တွင် အောင့်အောင့်သွားရသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပြီးသောအခါ အရသာက ခံကောင်းလာသည်။သွေးသောက်ကလည်းတဖြည်းဖြည်းအရှိန်မြှင့် လိုးသည်။သောက်ထားသည့် အရက်နှင့်ဘီယာက သုက်ကို အချိန်ဆွဲနိုင်ကြောင်းသိသည်။အချက်လေးဆယ်ခန့်မနားတမ်းအမြန်လိုးပစ်သည့်အခါ ဖြူဖြူ့အဖုတ်ထဲက အရည်များပိုထွက်ပြီး တစ်ချီပြီးခဲ့သည်။

ဇော်ဝင်းတို့ အတွဲမှာပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းလိုးနေလေပြီ။ ဇော်ဝင်းက ပက်လက် လှန်ထားသည်။ညိုညိုက အပေါ်က ခွ၍လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ဇော်ဝင်း၏ အားသာချက်မှာသုက်ကိုလိုသလိုထိန်းနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။သူမပြီးချင်သေးသ၍မပြီးရအောင်ထိန်းတတ်သည်။ညိုညိုမှာနှစ်ကြိမ်ထိပြီးခဲ့ပြီ။မောလည်းအတော်မောနေပေပြီ။အပေါ်ကအချက် ငါးဆယ်ခန့်ဆောင့်ပြီးသောအခါဇော်ဝင်းကိုယ်ပေါ် မှောက်လှဲချလိုက်သည်။ဇော်ဝင်းက အောက်က ထလိုက်သည်။မှောက်နေသောညိုညို့ ဆီးခုံ အောက်တွင် မှီအုံးခု လိုက်သည်။

မှီအုံးအထက်က ညိုညို ဖင်လေးက ခပ်မို့မို့ ပေါ်လာသည်။ဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ဒစ်ကိုတေ့၍ အသာထည့်သည်။ညိုညို ထဖို့ ကြိုးစားစဉ်မှာပင် လီးတစ်ချောင်းလုံးဖင်ထဲဝင်သွားခဲ့လေပြီ။လက်နှစ်ဖက်က ညိုညို့ ဘယ်ညာကျောပေါ်ထောက်ပြီးအပေါ်ကဆောင့်လိုးနေသည်မို့ ညိုညို အံကျိတ်ခံနေရသည်။ပထမ လေးငါးဆယ်ချက်ဆောင့်လိုးခံရစဉ်က အောင့်နာနာခံရခက်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် နာကောင်းကြီးဖြစ်လာသည်။

ထိုအချိန်တွင်သွေးသောက်ကပက်လက်ဖြစ်ကာ ဖြူဖြူက အပေါ်က တက်ဆောင့်နေသည်။

သွေးသောက်ဘက်ကို ကျောပေးဆောင့်နေပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်နေသည့်အပေါက်မှာ ရှေ့အပေါက်မဟုတ်ဘဲနောက်အပေါက်ဖြစ်နေလေပြီ။ဖြူဖြူ့ ပါးပေါ်မျက်ဝန်းအိမ်က ရေစီးကြောင်းနှစ်ကြောင်းသွယ်ဆင်းလျက်ရှိသည်။

ဖင်ထဲမလိုးဖို့ပြောသေးသည်။မရ ။အဖုတ်ထဲကအရည်တွေရွှဲနေသောလီးကြီးကို စုပ်ပေးရသေးသည်။ထို့နောက် တစ်ခါမှ အလိုးမခံရသေးသည့် ဖင်ထဲသို့ မဝင်ဝင်အောင် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အပေါ်ကဆောင့်သွင်းရခြင်းဖြစ်သည်။အလိုးခံနေရသည်မှာ အချိန်အတော်ကြာနေပြီဖြစ်ရာ ဒီတစ်ခါ ရှုံးနေပြီဟုတွက်မိသည်။

သွေးသောက်မှာ ကောင်မလေး အပေါ်ကဆောင့်သည်ကို အားမရတော့ပေ။ထို့ကြောင့် လီးကို ဖင်ထဲက ချွတ်လိုက်သည် ကောင်မလေးကို လေးဘက်ထောက်၍ ဆိုဖာနောက်မှီကို ကိုင်ထားစေသည်။သူက မတ်တပ်ရပ်လျက် နောက်ကလိုးရန် ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးချလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် ဖင်ဝကိုဒစ်တေ့ပြီး လိုးချလိုက်လေသည်။လက်နှစ်ဖက်က တင်နှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး စိတ်ရှိသမျှ ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်ရာ ကောင်မလေး၏တအားအားအော်သံက တစ်ခါတစ်ရံ ဖွင့်ထားသည့်သီချင်းထက်ပင်အသံကျယ်နေလေသည်။

ဇော်ဝင်းက ညိုညို ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သိုင်းမထားသည်။ပက်လက်ဖြစ်နေသော တင်ပါးအောက် မှီအုံးကိုခုထားရာ အဖုတ်လေးမှ အပေါ်ကို ထင်ထင်ရှားရှားမို့တက်နေလေသည်။သူ့လီးဖြင့်နှေးတစ်ချည်မြန်တလှည့်လိုးနေရာမှာ ဆက်တိုက်အမြန်လိုးလေသည်။ညိုညိုမှာလည်းမနားတမ်းအော်နေရသည်။

ဗွတ်-ဗွတ်ဗွတ်ဗွတ်ဗွတ်ဗွတ်—————–အ    အ   အားးးးးးးးးး

သွေးသောက်နှင့် ဇော်ဝင်း တစ်ပြိုင်တည်းအော်ပြီး သွေးသောက်ကဖြူဖြူဖင်ထဲသို့လည်းကောင်း ဇော်ဝင်းက ညိုညို အဖုတ်ထဲသို့လည်းကောင်း သုက်ရည်များပန်းထည့်လိုက်ကြလေသည်။

ကောင်မလေးနှစ်ယောက်မှာပြော့ခွေကျသွားလေသည်။

အားလုံးပြီးစီး၍ ကောင်တာတွင်ငွေရှင်းသောအခါ နှစ်ယောက်ပေါင်း နှစ်သိန်းနှစ်သောင်းရှင်းခဲ့ရလေသည်။ လောင်းကြေးနိုင်သမျှ ကုန်သွား၍ နောင် ထို KTV သို့မသွားတော့ဟု နှစ်ဦးသားဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြလေသည်။

နောက်ပိုင်း မောင်းလည်းမပေါက် ဖဲလည်းမနိုင်တော့၍ KTV ဇာတ်လမ်းလည်း တစ်ခန်းရပ်ခဲ့လေတော့သတည်း။

ပြီးပါပြီ။